1. Hoe ben je op het OIDT terecht gekomen?
Dat is gelijk even graven in m’n geheugen. Volgens mij was ik ergens rond de 17 of 18. Ik gooide thuis wel eens wat pijlen en woonde destijds bij de Poortkerk om de hoek. Ik denk dat ik het toen via via heb gehoord? Heb echt geen idee meer.
2. Hoe vaak heb je al meegedaan?
Voor mijn gevoel al een keer of 15, maar als ik in mijn mailbox terug zoek kom ik een aanmelding uit 2009 tegen. Ik weet niet of mijn mailbox de waarheid spreekt of mijn geheugen.
3. Wat maakt dat je elk jaar weer meedoet?
Het is gezellig, veel bekenden, leuke sfeer en laagdrempelig. De laatste 2 jaar heb ik eigenlijk geen pijl meer aangeraakt en moet ik ze opzoeken en letterlijk het stof er weer af halen. De kans dat je in vorm bent is ongeveer net zo groot als de kans dat het in februari 25 graden is. Maar juist omdat het altijd weer gezellig is, doe ik altijd weer mee. Een traditie.
4. Wat is je leukste herinnering aan OIDT?
Dat is denk ik het toernooi van 2 jaar geleden toen ik even 1 leg naar het finale podium mocht kijken en er maar 10 minuten van verwijderd was, maar vervolgens toch met 1-3 onderuitging in de halve finale. Alsnog… niet gek met zo’n groot spelersveld waar zeker niet de minste tegenstanders rondlopen. Het staat trouwens nog wel hoog op mijn wensenlijst om ooit het toernooi te winnen… al is het pas op m’n 85e.
5. Waarom zouden anderen mee moeten doen aan OIDT?
Vanuit sportief oogpunt denk ik dat het met name leuk is dat je altijd kans hebt. Het zijn korte wedstrijden en als de tegenstander een slechte beurt heeft, kan dat direct afgestraft worden. Verder is het heel strak georganiseerd en daarmee heel plezierig om te spelen.
En de sfeer is altijd gemoedelijk en gezellig en heeft het toernooi een groot eigen karakter; een darttoernooi in de kerk met een biertje in je hand. Als ik dit wel eens tegen mensen vertel, gaat er meestal wel een wenkbrauw omhoog ja.
0 reacties